Za akcję ratowniczą przeciwpożarową, zwaną dalej „akcją przeciwpożarową”, uznaje się wszelkie prace prowadzone w celu:
ratowania ludzi zagrożonych w wyniku pożaru podziemnego;
ograniczenia rozwoju pożaru;
zlikwidowania pożaru;
otamowania wyrobisk, w których rejonie powstał pożar;
zacieśnienia lub likwidacji pola pożarowego;
usuwania skutków pożaru powstałego w wyniku wybuchu metanu, pyłu węglowego lub gazów pożarowych.
Podczas akcji przeciwpożarowej podejmowane są działania zmierzające do aktywnego ugaszenia ognia, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa ratowników.
Jeżeli aktywna likwidacja pożaru nie jest możliwa, przystępuje się do izolacji rejonu pożaru od czynnych wyrobisk zakładu górniczego tamami o konstrukcji przeciwwybuchowej.
Wszystkie prace ratownicze w
strefie zagrożenia pożarowego wykonują zastępy ratownicze,
ratownicy powinni być ubrani
w odzież lekką, przewiewną,
odporną na chwilowe działanie płomienia.
Akcja
ratownicza w przypadku pożarów podziemnych
w polach metanowych.
W przypadku utworzenia się wybuchowych nagromadzeń metanu lub gazów pożarowych w rejonie pożaru, wszystkie osoby zatrudnione w akcji przeciwpożarowej powinny być niezwłocznie wycofane ze strefy zagrożenia pożarowego.
Decyzja o aktywnym gaszeniu ognia w polach metanowych powinna być szczegółowo przeanalizowana, tak aby nie spowodować dodatkowego zagrożenia osób zatrudnionych w akcji. Równolegle z aktywnym gaszeniem pożaru wyznacza się miejsca na budowę tam pożarowych i transportuje materiały do ich budowy.
Aktywne gaszenie ognia jest niedopuszczalne w warunkach:
powstania
pożaru w bezpośrednim sąsiedztwie zrobów,
w których mogą
być nagromadzone znaczne ilości metanu;
dużej
metanowości bezwzględnej w rejonie pożaru,
szczególnie w
przypadkach ograniczonego przepływu powietrza.
Tamy o konstrukcji
przeciwwybuchowej mogą być wykonane
w postaci:
korków podsadzkowych;
korków wodnych;
tamy z worków wypełnionych materiałami niepalnymi;
tamy ze spoiw szybkowiążących;
tamy o konstrukcji innej niż wyżej wymienione, odpowiednio udokumentowanej i pozytywnie zaopiniowanej przez jednostkę ratownictwa górniczego.
Otwieranie pola pożarowego jest dopuszczalne tylko pod warunkiem stosowania wymagań dotyczących prowadzenia akcji przeciwpożarowej.
Pożar podziemny - występowanie w wyrobisku podziemnym otwartego ognia, tj. żarzących się lub palących płomieniem otwartym substancji, a także stwierdzenie w powietrzu kopalnianym dymów lub ilości tlenku węgla w rejonowym prądzie powietrza powyżej 25 dm3/min - nie spowodowany robotami górniczymi ani ruchem kolejek spalinowych.
Obliczanie ilości tlenku węgla w rejonowym prądzie powietrza:
Pożary podziemne dzielimy na:
endogeniczny
-
pożar powstały z przyczyn wewnętrznych (samozapalenie), na skutek
przemian chemicznych zachodzących
w ciałach palnych bądź ich
domieszkach i w określonych warunkach.
egzogeniczny
-
pożar powstały z przyczyn zewnętrznych,
np. otwartego ognia,
wskutek wadliwej pracy urządzeń elektrycznych bądź
mechanicznych, wywołany wybuchem gazu lub pyłu węglowego.
Za akcję ratowniczą przeciwpożarową, zwaną dalej „akcją przeciwpożarową”, uznaje się wszelkie prace prowadzone w celu:
ratowania ludzi zagrożonych w wyniku pożaru podziemnego;
ograniczenia rozwoju pożaru;
zlikwidowania pożaru;
otamowania wyrobisk, w których rejonie powstał pożar;
zacieśnienia lub likwidacji pola pożarowego;
usuwania skutków pożaru powstałego w wyniku wybuchu metanu, pyłu węglowego lub gazów pożarowych.
Podczas akcji przeciwpożarowej podejmowane są działania zmierzające do aktywnego ugaszenia ognia, z zachowaniem warunków bezpieczeństwa ratowników.
Jeżeli aktywna likwidacja pożaru nie jest możliwa, przystępuje się do izolacji rejonu pożaru od czynnych wyrobisk zakładu górniczego tamami o konstrukcji przeciwwybuchowej.
Wszystkie prace ratownicze w
strefie zagrożenia pożarowego wykonują zastępy ratownicze,
ratownicy powinni być ubrani
w odzież lekką, przewiewną,
odporną na chwilowe działanie płomienia.
Akcja
ratownicza w przypadku pożarów podziemnych
w polach metanowych.
W przypadku utworzenia się wybuchowych nagromadzeń metanu lub gazów pożarowych w rejonie pożaru, wszystkie osoby zatrudnione w akcji przeciwpożarowej powinny być niezwłocznie wycofane ze strefy zagrożenia pożarowego.
Decyzja o aktywnym gaszeniu ognia w polach metanowych powinna być szczegółowo przeanalizowana, tak aby nie spowodować dodatkowego zagrożenia osób zatrudnionych w akcji. Równolegle z aktywnym gaszeniem pożaru wyznacza się miejsca na budowę tam pożarowych i transportuje materiały do ich budowy.
Aktywne gaszenie ognia jest niedopuszczalne w warunkach:
powstania
pożaru w bezpośrednim sąsiedztwie zrobów,
w których mogą
być nagromadzone znaczne ilości metanu;
dużej
metanowości bezwzględnej w rejonie pożaru,
szczególnie w
przypadkach ograniczonego przepływu powietrza.
Tamy o konstrukcji
przeciwwybuchowej mogą być wykonane
w postaci:
korków podsadzkowych;
korków wodnych;
tamy z worków wypełnionych materiałami niepalnymi;
tamy ze spoiw szybkowiążących;
tamy o konstrukcji innej niż wyżej wymienione, odpowiednio udokumentowanej i pozytywnie zaopiniowanej przez jednostkę ratownictwa górniczego.
Otwieranie pola pożarowego jest dopuszczalne tylko pod warunkiem stosowania wymagań dotyczących prowadzenia akcji przeciwpożarowej.
Pożar podziemny - występowanie w wyrobisku podziemnym otwartego ognia, tj. żarzących się lub palących płomieniem otwartym substancji, a także stwierdzenie w powietrzu kopalnianym dymów lub ilości tlenku węgla w rejonowym prądzie powietrza powyżej 25 dm3/min - nie spowodowany robotami górniczymi ani ruchem kolejek spalinowych.
Obliczanie ilości tlenku węgla w rejonowym prądzie powietrza:
Pożary podziemne dzielimy na:
endogeniczny
-
pożar powstały z przyczyn wewnętrznych (samozapalenie), na skutek
przemian chemicznych zachodzących
w ciałach palnych bądź ich
domieszkach i w określonych warunkach.
egzogeniczny
-
pożar powstały z przyczyn zewnętrznych,
np. otwartego ognia,
wskutek wadliwej pracy urządzeń elektrycznych bądź
mechanicznych, wywołany wybuchem gazu lub pyłu węglowego.